ΠΕΛΕ ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Οδηγώ και δε σκέφτομαι όλα αυτά που θα 'πρεπε πολλές φορές γιατί αλλιώς τα πράγματα δεν θα 'τανε και τόσο ενδιαφέροντα, θα απουσίαζε το σασπένς, η ίντριγκα του να φέρνεις την πόλη όλη μέρα γύρα 50 φορές σαν ένας ασφαλής, ευσυνείδητος και καλός επαγγγελματίας, αντί για ένας άξεστος, φρενήρης και πάνω απ' όλα, μα πάνω απ όλα επικίνδυνο κάθαρμα που μόνο η προχωρημένη και όχι και τόσο αναγνωρισμένη και σίγουρα αρρωστημένη φωσκολική φαντασία θα μπορούσε να είχε δημιουργήσει, ώστε να δείξει πόσο πολύ έχει προσπαθήσει να προωθήσει τη χρήση ηρεμιστικών μπας και στανιάρουν οι καημένες οι μπάμπες που κοντεύουν να γίνουν ένα με την κοσμική δύναμη που μας εμφυσεί τη ζωή και τη διαθεση για κίνηση μόλαυτά τα αίσχη που βλέπει να συμβαίνουν στην Αθήνα και τους ανεβαίνει η πίεση όταν σκέφτονται ότι "εκείνα τα τέρατα" κυκλοφορούν ανάμεσα στα μπουμπούκια τους, τα καμάρια τους, τα 'γγόνια τς. Αυτά παθαίνουν οι γριές με το που σε βλέπουν στο δρόμο να αλλάζεις από 2α σε 3η σε ελαφρώς ανηφορική διασταύρωση απ την οποία μόλις έχεις στρίψει αριστερά και γίνεται πατραλιαμάς από καθυστερημένους, που παν για καφέ με ένα από τα 2 - 3 αμάξια που αγόρασαν για να "κάνουν άνετα τη δουλειά τους". Για όλους αυτούς που ανγχώνονται αν θα φτάσουν γρήγορα στο φρεντάκι τους λοιπόν, μία θα μπορούσε να είναι η παρότρυνση: Πάρε ποδήλατο για να σε πατήσω εύκολα, άνετα, χωρίς να κάνω ζημιά στο φορτηγό και με κράξουν, αλλά κυρίως χωρίς να χάσω πολύτιμο χρόνο κάνοντας το.
